Hümanist kültüre açılan küçük bir pencere

OKUMALIK
Eski Yeni Şairlerden Üçer Şiir
Burda geceler kaldı sen gittin.
Ne var ki dünyada Kaybedip bulmaktan güzel?
Bir de saklanmak var kırılan yerlerden içeri.
Sevgidir kendimi bildiğim, onunla başladım…


GÜLTEN AKIN

BAŞ SAYFA  DÜŞÜNCE ODASI  MAVİPENCERE   GÖZLEMEVİ   ARKABAHÇE   IŞIKLIYOL
                 Alıntılık      Belgelik   Yarenlik   Okumalık ‎   Bakmalık   Gezinmelik

SENİ SEVDİM

‎“Seni sevdim, seni birdenbire değil usul usul sevdim
‎ ‎“Uyandım bir sabah” gibi değil, öyle değil
‎ Nasıl yürür özsu dal uçlarına
‎ Ve günışığı sislerden düşsel ovalara
‎ ‎
‎ Susuzdu, suya değdi dudaklarım seni sevdim
‎ Mevsim kirazlardan eriklerden geçti yaza döndü
‎ Yitik ceren arayı arayı anasını buldu
‎ Adın ölmezlendi bir ağız da benden geçerek
‎ Soludum, üfledim,yaprak pırpırlandı Ağustos dindi
‎ Seni sevdim, sevgilerim senden geçerek bütünlendi”


KIYAMET

“Elyazını yaktım, dürüsttü ve aşınmamış
‎ Sevgi sözcüklerini yaktım, hoyrattır onlar
‎ Sıcaklığı saklı akarsuyu anlamazlar
‎ Sorular, kurutur incitir sorarlar
‎ Elyazını yaktım
‎ Adresini yaktım
‎ Yakmak gibiydi biraz da dünyayı herşeyi
‎ Bastığımız düşümüzde gördüğümüz
‎ Özlediğimiz yaklaştığımız
‎ Hayatım özlemdi ansımaydı düştü
‎ Yaktım adresini şimdi özlem oldu hayatım
‎ Resimleri yaktım birini saklasam dedim
‎ En çok onu yaktım onu yaktım
‎ Kış göğünü yaktım, bir kavak büyüttüm balkonumdan
‎ Akşam desem değil, yangın desem değil
‎ Dışarda apansız bir kıyameti yaktım
‎ Sevgidir kendimi bildiğim, onunla başladım
‎ Elyazın mı, adresin mi, resimlerin mi
‎ Sen mi ömrün mü
‎ Çıkardım onları şimdi sakladığım yerden
‎ Kıyameti göğü kışı akşam sözlerini
‎ Sevgiyi yaktım”
‎ ‎“Elyazını yaktım, dürüsttü ve aşınmamış
‎ Sevgi sözcüklerini yaktım, hoyrattır onlar
‎ Sıcaklığı saklı akarsuyu anlamazlar
‎ Sorular, kurutur incitir sorarlar
‎ Elyazını yaktım
‎ Adresini yaktım
‎ Yakmak gibiydi biraz da dünyayı herşeyi
‎ Bastığımız düşümüzde gördüğümüz
‎ Özlediğimiz yaklaştığımız
‎ Hayatım özlemdi ansımaydı düştü
‎ Yaktım adresini şimdi özlem oldu hayatım
‎ Resimleri yaktım birini saklasam dedim
‎ En çok onu yaktım onu yaktım
‎ Kış göğünü yaktım, bir kavak büyüttüm balkonumdan
‎ Akşam desem değil, yangın desem değil
‎ Dışarda apansız bir kıyameti yaktım
‎ Sevgidir kendimi bildiğim, onunla başladım
‎ Elyazın mı, adresin mi, resimlerin mi
‎ Sen mi ömrün mü
‎ Çıkardım onları şimdi sakladığım yerden
‎ Kıyameti göğü kışı akşam sözlerini
‎ Sevgiyi yaktım”

İLKYAZ

Ah, kimselerin vakti yok
‎ Durup ince şeyleri anlamaya
‎ ‎
‎ Kalın fırçalarını kullanarak geçiyorlar
‎ Evler çocuklar mezarlar çizerek dünyaya
‎ Yitenler olduğu görülüyor bir türküyü açtılar mı
‎ Bakıp kapatıyorlar
‎ Geceye giriyor türküler ve ince şeyler
‎ ‎
‎ ‎“Memelerinde biraz irin, biraz balık ve biraz gözyaşı
‎ Bir dev oluyorsun deniz deniz deniz
‎ Sisin dere ağızlarından sokulup akşamları
‎ Fındıklarımızı basıyor
‎ Neyleriz kararan tomurcukları
‎ Çocuklarımıza yalvarıyoruz: Aç durun biraz
‎ Tecimenlere